W Polsce przed wojną prywatni właściciele cukrowni wyzy­skując chłopów przez płacenie im minimalnych stawek za pod­stawowy surowiec jakim jest burak cukrowy, szybko dochodzili do olbrzymich majątków, a tymczasem dzieci chłopów-produ-centów podstawowego surowca do wyrobu cukru — bardzo czę­sto nie znały smaku cukru. Sytuacja taka trwała aż do roku 1944, kiedy to przez upaństwo­wienie cukrowni i rafinerii cukru, całe społeczeństwo stało się właścicielem również cukrowni. Produkcja cukru w stosunku do produkcji przedwojennej wzrosła przeszło dwukrotnie. W takim samym stopniu wzrosła również jego konsumpcja. Wzrasta również eksport cukru z Polski, co przysparza również bogactwa całemu społeczeństwu.