Reklama
A A A

ROZWÓJ METALURGII W POLSCE LUDOWEJ

Najważniejszym czynnikiem rozwoju przemysłu metalurgicznego jest stworzenie odpowiedniej bazy surowcowej, to znaczy zwięk­szenie ilości i unowocześnienie kopalń rud. Polska przed wojną wydobywała zaledwie 872 tys. ton rudy żelaznej. W zakresie wy­dobycia nastąpił po wojnie olbrzymi krok naprzód, w roku 1955, tj. w końcu Planu 6-letniego produkcja naszych kopalń rud żelaza miała osiągnąć 3 min. ton. Wraz z rozwojem kopalń następuje rozwój przemysłu metalur­gicznego. Tu na pierwsze miejsce wysuwa się olbrzymi kombinat im. Lenina w Nowej Hucie pod Krakowem, który jest największą inwestycją Planu 6-letniego. Poza tym wybudowano nowoczesną hutę w Częstochowie im. B. Bieruta. W okresie Planu 6-letniego powstała pierwsza w Polsce huta aluminium w Skawinie pod Kra­kowem. Setki zakładów rozbudowano i unowocześniono przysto­sowując do nowych, technicznie wyższych procesów produkcyj­nych. Te olbrzymie inwestycje, które przeobrażają Polskę w kraj o nowoczesnym przemyśle, kraj który wysuwa się na jedno z czo­łowych miejsc w Europie pod względem przemysłu, kraj, który już w czwartym roku Planu 6-letniego prześcignął pod względem przemysłowym takie państwo z wielkimi tradycjami przemysło­wymi jak Włochy — są możliwe dzięki planowaniu socjalistycz­nego budownictwa oraz bezinteresownej i braterskiej pomocy Związku Radzieckiego. Związek Radziecki dostarcza urządzeń, maszyn i planów dla budowy zakładów przemysłowych; służy do­świadczeniem wybitrfych fachowców, którzy pomagają polskim inżynierom i hutnikom w osiąganiu coraz to lepszych wyników w pracy zarówno pod względem ilości jak i jakości wytworów. O rozmachu jaki osiągnął przemysł hutniczy w Polsce Ludowej najlepiej mówią liczby. Oto jak wygląda produkcja stali w mi­lionach ton: Rok 1913 — 1,7 1938 — 1,4 1946 — 1,2 1949 — 2,3 — 4,0 — 4,5 Rozwijanie i zwiększanie produkcji ciężkiego przemysłu meta­lowego, który jest punktem wyjścia dla rozwoju całego przemysłu, pozwala na podnoszenie siły gospodarczej i obronnej Polski oraz jest czynnikiem wzrostu dobrobytu i kultury wszystkich ludzi pracy.