Pod wpływem powietrza żelazo rdzewieje czyli ulega korozji. Ulegają jej w mniejszym lub większym stopniu wszystkie metale, z którymi spotykamy się w przemyśle gastronomicznym. Korozja następuje w miejscu styku dwóch różnych metali, w miejscu lutowania, spawania lub nitowania metalu innym ma­teriałem. Zetknięcie się metalu z czynnikami atmosferycznymi (tlenem, dwutlenkiem węgla, parą wodną oraz różnymi przypad­kowymi składnikami powietrza, jak pył, amoniak, siarkowodór itp). może wywołać słabsze lub silniejsze zjawiska korozji. Wynika z tego, że pozostawianie potraw w naczyniach metalo­wych, przechowywanie tych naczyń w miejscach zakurzonych i wilgotnych, niedokładne płukanie i wysuszanie sprzyja niszczeniu przez korozję. W celu zapobieżenia niszczeniu naczynia metalowe muszą być myte natychmiast po użyciu. Pozostawianie na wiele godzin brud­nych naczyń wypełnionych wodą powoduje ich korozję. Duże znaczenie dla konserwacji wyrobów metalowych ma charakter tworzącego się na metalu nalotu. Na żelazie rdza tworzy warstwę nietrwałą, pulchną, wobec czego proces rdzewienia żelaza może postępować dalej przez całą grubość metalu i całko­wicie zniszczyć żelazny przedmiot. Aluminium, cynk i cyna ulegają zmianie na bardzo cienkiej warstwie powierzchniowej, głębiej zmiany te nie przenikają, gdyż cienka, lecz ścisła warstewka (jak błona) tlenków osłania metal przed działaniem powietrza. W związku z tym zwykle posługujemy się cynkiem i cyną dla zabezpieczenia żelaza przed korozją. Żelazo powleka się warstwą cynku (żelazo ocynkowane) lub warstwą cyny (biała blacha). Dużą odporność na korozję wykazuje również nikiel, wobec tego żelazne przedmioty powlekane są niklem. Chronić przed korozją trzeba również miedź, która w wilgotnym powie­trzu pokrywa się zielonym nalotem o własnościach trujących. Wobec tego naczynia miedziane (garnki, kotły, patelnie itp.) uży­wane do przyrządzania pokarmów bieli się, tj. powleka ich we­wnętrzną powierzchnię warstwą cyny. Dokładne polerowanie wy­robów metalowych również zapobiega korozji, gdyż gładka po­wierzchnia metalu znacznie trudniej ulega działaniu niż chropo­wata. Wiele przyrządów kuchennych wykonywane jest z blachy białej. Z białej blachy wykonane są cedzaki, formy, maszynki do wyciskania ziemniaków, łyżki cedzakowe i tanie łyżki stołowe, kwarty i puszki, blachy do pieczenia ciastek itp. Z ocynowanego drutu stalowego wyrabiane są trzepaczki do ubijania piany.